tytuł władcy

См. также в других словарях:

• cesarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e || owie, D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 7}} tytuł władcy w niektórych wielkich państwach o ustroju monarchicznym; także osoba władcy noszącego taki tytuł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napoleon przyjął tytuł cesarza.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szach — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, lm M. owie {{/stl 8}}{{stl 7}} dawny tytuł władców niektórych państw muzułmańskich, do niedawna tytuł władcy Iranu; monarcha noszący ten tytuł {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}szach II… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sułtan — m IV, DB. a, Ms. sułtannie; lm M. owie a. i, DB. ów «tytuł władcy Turcji (do 1922 r.) i niektórych innych państw muzułmańskich; władca noszący ten tytuł» ‹tur. z ar.› …   Słownik języka polskiego

• emir — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. emirirze; lm M. owie {{/stl 8}}{{stl 7}} tytuł władcy muzułmańskiego, sprawującego władzę wojskową i cywilną na podległym mu terytorium (emiracie); także: osoba nosząca ten tytuł <tur. z arab.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• imperator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. imperatororze; lm M. imperatororzy || owie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: tytuł dziedzicznego władcy w niektórych monarchiach; cesarz, car (w Rosji); także osoba… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hierarcha — m odm. jak ż III, CMs. hierarcharsze; lm M. hierarchachowie, DB. hierarchachów «w liturgii greckiej: tytuł biskupów, używany niekiedy poza tą liturgią w stosunku do członków hierarchii kościelnej, także do władcy, zwierzchnika itp.; osoba nosząca …   Słownik języka polskiego

• maharadża — m odm. jak ż II, DCMs. maharadżadży; lm M. maharadżadżowie, DB. maharadżadżów «tytuł niezależnego władcy w Indiach i na Archipelagu Malajskim; władca noszący ten tytuł» ‹z sanskr.› …   Słownik języka polskiego

• maharadża — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. maharadżadżowie {{/stl 8}}{{stl 7}} w Indiach: tytuł niezależnego władcy; osoba mająca ten tytuł <sanskr.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chan — m IV, DB. a, Ms. channie; lm M. owie, DB. ów hist. «feudalny władca na Wschodzie, głównie u ludów tureckich i mongolskich; także: zwierzchnik prowincji; tytuł takiego władcy» Chan krymski, tatarski. ‹tur.› …   Słownik języka polskiego